EEN NIEUW LIED, VAN EEN DESERTEUR

1.
Als ik ben gedezerteerd,
Tot Mechelen ben ik gekoomen,
De Fransche hebben mijn geattrapeerd
Ik dagt daar zou 'er wat van komen

2.
Zij vraagden mij al naar mijn Pas,
En dat zo met eenen,
Ik zei 'er Citoijen ik kan u niet verstaan
Zij bonden mij aan arm en benen.

3.
Zij bragten mijn bij de Commandant
Hij zei 'er nu zal ik u wel krijgen,
Naar de waterpoort zo moest ik gaan
En nog moest stilletjes zwijgen

4.
Zes-en-twintig maande heb ik verwagt,
Al op de waaterpoort gezeeten,
Toe moest ik voor mijn pijn en smert
Den Tribunaal passeeren.

5.
En als ik kwam op het Tribunaal
wat wierd 'er mijn daar voorgeleezen
Agt jaaren in de ijzers tegen wil of tegen dank,
Mijn dogt dat kander niet passeeren

6.
Mij Divansuer sprak heel geland,
Dat en zalder voorwaar niet weezen
Agt Jaren in de ijzers dat is veel te lang
Daar over zullen wij appeleeren

7.
Ee toen kreeg nog een goed afslag
Al van agt jaaren op drie maande,
Nooit had ik 'er een blijder dag,
Mij dagt dat zalder wel volijnde
EYNDE.

1.
After I deserted,
I came to Mechelen,
The French had caught me
I thought something would come of that 

2.
They asked me for my passport,
And that immediately,
I said there, Citizens I can’t understand you
They bound me by arm and legs. 

3.
They brought me to the Commander
He said, now I will get you,
I had to go to the water gate
And still [I] had to silently stay quiet

4.
Twenty-six months I expected
Sitting on the water gate
Then I, for my pain and sorrow, had to
Pass the Tribunal.

5.
And when I came to the Tribunal
What was read to me there
Eight years in irons against will and against thanks,
Methought that could not pass

6.
My defender spoke very proportionately
That will truthfully not be the case
Eight years in the irons, that is much too long
We will be appealing about that

7.
And then I received a good turn
From eight years to three months,
Never did I have a happier day,
Methought that will suffice.
END