Een nieuw Lied van de heldendood van elf officieren.

Ach vrienden wilt dit lied aanhooren,
Wat te Wezel is geschied,
Van die elf officieren,
Die door de kogels zijn vernield.
zij waren daar als dappere helden
zij geloofden geen arrest,
zij werden door de dienaars gevangen
En hun wapens afgelegd. bis.

De dienaars namen hen gevangen
En naar Wezel getransporteerd,
Dat was juist naar hun verlangen,
Om van de Pruisen te zijn gesupendeerd,
Drie maanden dat was hun arrest,
zaten zij op de vesting vast;
zij riepen den hoogen hemel aan,
Komt stuurt ons naar ons vaderland. Bis.

Elf September ten half twaalf,
werd de dood hun aangezegd,
dat zij dan zouden moeten sterven,
maar den elfden kreeg pardon,
den elfden zou pardon ontvangen,
O neen sprak hij met helschen moed,
want de dood is mijn verlangen,
hetgeen gij aan mijn broeders doet.

In strikken werden zij gebonden
en vier wapens gekommandeerd,
buiten de berliner poort gezonden,
zoo te worden getransporteerd,
maar toen sprak de heer van Helden
deze moeite laat maar staan,
want wy hebben nog wel zooveel moed,
om te gaan naar ons graf. bis.

Toen zij op de heide kwamen,
elf grafsteenen zagen zij daar staan,
Zoodat de een tegen de ander zeide.
ach broeders ziet onze rustplaats aan,
maar toen sprak de heer van Helden,
broeders hebt gij ook nog geld,
laten wij het dan te zamen stellen,
want wij geraken aan ons land.

Want ons ligchaam dat moet onder de aarde,
Door de wormen zijn verteerd,
Zij zullen op ons grafsteen schrijven
hier liggen elf officieren
viva vuurt maar op ons aan,
want het is met ons gedaan,
kozakken vuurt maar op ons aan
want het is met ons gedaan.

Oh friends will you hear this song,
Of what happened in Wezel,
Of those eleven officers,
Who have been destroyed by bullets.
They were there as brave heroes
They did not think [they would be] arrested,
They were captured by the officers,
And their weapons were taken away.

The officers took them prisoner
And transported them to Wezel,
That was what they had desired,
To, suspended by the Prussians,
Three months was their capture,
They were locked in the fortress,
They called up to the high heavens,
Come, send us to our fatherland.

September eleven, at half twelve,
Death was announced to them
That they would then have to die,
But the eleventh was pardoned,
The eleventh would receive a pardon,
Oh no, he spoke with heroic courage,
Because death is my desire,
That which you do to my brothers.

In snares they were bound
And four weapons commanded,
Sent outside the Berliner gate,
So to be transported,
But then spoke the lord of Heroes
Never mind this effort,
Because we still have so much courage
To go to our grave.

When they came upon the moor,
Eleven tombstones they saw standing there,
So that the one said to the other
Ah, brothers, see our resting place,
But then spoke the lord of Heroes,
Brothers do you still have money,
Let us put it together,
Because we get our land.

Because our body must, beneath the earth,
Be digested by the worms,
They will write on our tombstones
Here lie eleven officers
Live, fire upon us,
Because we are through,
Cossacks fire upon us,
Because we are through.