De waaragtige Bekentenisse gedaan van Celitje Cornelis, Moorderes van Jannetje Kuypers

Kristen mensen blijft wat staen,
Hoort dit droevig Lied eens aen,
Dat ik u hier sal verhalen,
Van een grouwelijke Moort,
Binnen d'Amsterdamse palen,
't Js een schrik dat men het hoort.

Ziet ik ben een stuermans Vrou,
daer niemant op denke sou,
dat ik tot dien staet sou komen,
door vervloekte gierigheit,
Daer ik was mee ingenomen,
Heeft de zatan mijn verleyt.

By my quam 'er nu en dan,
Een Vrou van mijn kennis an,
Die ik noode om te drinken,
Tee of Coffie hoe 't mogt zijn,
Zy en had geen agterdenken,
Op de valszigheyd van mijn.

Dinsdag voor Victorie klaer,
Als haer Man niet t'huys en waer,
Heb ik haer by mijn ontboden,
Door mijn Meysje wilt verstaen,
Die haer quam tot mijnent noden,
Sy is met haer heen gegaen.

Jk stuerde mijn Meysje ras,
Om te halen wat Lavas,
Jk sogt haer dronken te maken
Op dat ik met goet fatsoen
zou tot mijn voornemen raken
Om mijn wil met haer te doen.

Jk sey wel Jannetje buur,
de Tee-Ketel is te vuur,
Laet ons eerst een soopje drinken,
Dan sullen wy strak byloo,
De Tee over Tafel schenken,
Sy liet haer bepraten so.

Door dese sterke drank,
Raekte zy voort van de bank,
Doen heb ik haer aengegrepen,
Met een Dasje van mijn Man,
Heb ik haer Keel toegenepen,
Als eenen boosen Tiran.

Jk nam een zervet terstont,
die stak ik haer in de mond,
Dat sy niet een woort kon spreken
Ofte maken geen geluyt,
Doe is haer jonk hert bezweken,
Scheyde van het leven uyt.

Mijn outste Dogtertje klaer,
Zey Moeder wat doet gy daer?
Brengt gy Jannetje om 't leven?
Jk sprak tot haer met een zet,
Wat leyd 'er u aen gelegen,
Gaet gy maer gerust na bed.

Zijt te vrede maer certijn,
Het sal u geen schaade zijn,
Doe heb ik Jannetje ontnomen
Ketting, Strikken ende Tas,
En ik stak haer sonder schromen,
Jn de mant geswint en ras.

Toen heb ik seer assurant,
Een bos stroo daer opgeplant,
Met mijn voeten ingetreden,
Om te packen na mijn zin,
Door des duyvels listigheden,
Als een wreede Tygerin.

Donderdags savonts hoort aen
ben ik met die mant gegaen,
En liete hem in 't water smijten,
Op dat mijn de Mense daer,
Dese Moort niet sou verwijten,
Ofte maken hier rugtbaer.

God die alles weet en ziet,
Wou sulcks gedoogen niet,
Dat het heymelijk sou blijven,
Men sag dese Kleeremant,
Vrydags in het water drijven,
By de wal digt aen de kant.

Men greep Jannetje Kuypers Man,
daer al voor de Moorder an,
Doen heb ik de vlugt genomen
na de stad van Rotterdam,
want ik was altijd vol schromen,
Jn wat plaetsen dat ik quam.

'k Liet mijn Kinders blijven thuys,
Die zy bragten op 't Stadhuys,
Al voor de Agtbare Heeren,
Mijn outste dogter present,
Ginge zy Examineren,
Heeft mijn Moordery bekent.
De Amstelse Magistraet,
Sette my op heterdaet,
Jnde Crant om my te vange,
Schout en dienaers quame gram,
Bragte my geboeyt seer strangen,
Na de Stad van Amsterdam.

Daer wiert ik terstond verhoort,
Om de gruwelijke Moort,
Die ik lacy heb bedreven,
Door mijn duyvels gierigheit,
Dat sal kosten mijn jong leven,
Heer mijn Ziel genadig zijt.

Christian people halt a while
Hear this sad song
Which I will tell you
Of a horrible murder
Within the poles of Amsterdam
It frights all who hear it.

See, I am a skipper’s wife
No one would spare a thought for,
That I would come to that state
By accursed greed,
With which I was involved,
Satan has seduced me.

So now and then came to me
A woman whom I knew,
Whom I invited to drink
Tea or coffee how it may be
She had no suspicions
Of my falseness.

Tuesday, ready for victory,
When her Husband was not home,
I summoned her to me,
By my maid to make her understand,
That she had to come to my aid,
She went with her.

I sent my maid quickly
To go and get some Lavas,
I sought to make her drunk
So that I with good decency
Would as was my intention
Do what I wanted with her.

I said then, Jannetje neighbour,
The tea-kettle is on the fire,
Let us first drink a drink,
Then later we will catch up,
Pour the tea over the table,
She let her talk like that.

Because of this strong drink,
She fell forward of the couch,
Then I caught her
With a tie of my husband,
I squeezed her throat,
Like an angry tyrant.

I then took a napkin,
Which I put in her mouth,
So she could not speak a word
Or make any sound,
Then her young heart gave out,
She separated from life.

Then my eldest daughter,
Said mother what are you doing there?
Are you killing Jannetje?
I spoke to her with force
What does it matter to you,
You can assuredly go to bed.

If only peace were certain,
It would not trouble you,
That I then took from Jannetje
Necklace, bows, and bag,
And I put her without hesitation,
In the basket quickly and villainous,

Then I planted boldly
A bunch of straw over it,
Tramped down with my feet,
So it was packed to my liking,
Because of the devil’s trickery,
Like a cruel tigress.

On Thursday evening
I went with the basket,
And let it fall roughly in the water,
So that the people there would not
Blame me for the murder,
Or make too much noise here.

God who sees and knows all,
Did not want to allow this,
That it would remain secret,
People saw this basket of clothes
Float in the water on Friday,
By the quay, close to the side.

People accused Jannetje Kuyper’s husband,
Already for the murder,
Then I took flight
To the city of Rotterdam,
Because I was full of fear,
In all places where I came.

I left my children at home,
Whom they took to the city hall,
In front of the honourable men,
My eldest daughter present,
They went to examine,
Confessed to my act of murder,
The Amstel’s magistrate,
Put me red-handed,
In the newspaper to capture me.
Magistrate and police came angrily
Brought me in chains very strictly
To the city of Amsterdam.

There I was instantly interrogated,
For the horrible murder,
Which I committed lately
Because of my devilish greed,
Which will cost me my young life
Lord have mercy on my soul.

Translation by Rena Bood